پیرامون گلایه رهبری از تولید کنندگان داخلی
حمایت رهبری بایستی مسئولیت آفرین باشد نه مصونیت آفرین
اگرکسی رهبر برایش مهم باشد، وقتی نام ایشان روی کارش قرار گرفت، تلاش می‌کند بهترین باشدوبیشترین رضایت مشتری راکسب کند نه آنکه حمایت ایشان را پلۀ تأمین منافع شخصی اش نماید.
اگرکسی رهبربرایش مهم باشد،وقتی نام ایشان روی کارش قرارگرفت،تلاش می‌کند بهترین باشدوبیشترین رضایت مشتری راکسب کندنه آنکه حمایت ایشان راپلۀ تأمین منافع شخصی اش نماید.
بالاگریوه ،پس از اظهار گلایه مقام معظم رهبری از تولید کنندگان داخلی ،کبری آسوپار ازفعالان فرهنگی و رسانه ای کشور در یادداشتی باعنوان حمایت مسئولیت آفرین نوشت : نه فقط از دیروز که صدای گلایه رهبر علیه تولیدکنندگان داخلی در دوگروه صنعتی خودرو ولوازم خانگی بلندشد،بلکه ازهمان زمان که برای فروش بیشتر تولیدات‌شان روی عقیده رهبری بر«حمایت ازتولید داخل» موج‌سواری کردند، نگران «خرج از رهبری» بودیم. آقا البته نه تنها ابایی ندارند که برای «مردم» خرج شوند، بلکه زندگی ایشان، چه قبل و چه بعد انقلاب، وقف اسلام و مردم بوده و خواهد بود. اصلاً رهبر یعنی همین دیگر؛ از مردم، با مردم و برای مردم. مشکل، اما آن است که از کیسه رهبر خرج می‌شود، اما به جیب مردم نمی‌رود!
نه اینکه هر کسی از رهبر گفت، قصدش هزینه کردن از رهبری است، اما بایدعیارصداقت فرد درمقایسه حرفش از رهبر باعملکردش مشخص شود. اعتبار رهبری، اعتبار کمی نیست. او هم جایگاه حقوقی بالایی دارد و هم مقبولیت و محبوبیتی که نظر‌ها را می‌تواند با فردی که از اومی‌گوید، همراه سازد.هم از این رو، حمایت او،امتیاز بالایی برای افراد وصنایع و سازمان‌ها و نهاد‌ها محسوب می‌شود.
چندی قبل بود که تولیدکنندگان لوازم خانگی نامه‌ای به رهبر انقلاب درخصوص مخالفت با واردات لوازم خانگی خارجی به ویژه کره‌ای و لزوم ممانعت از واردات این محصولات در جهت حمایت از تولیدات داخلی نوشتند. نتیجه این نامه، دستور رهبری به رئیس‌جمهور برای اعمال ممنوعیت واردات لوازم خانگی کره‌ای شد. همان شبی که این خبر آمد، دلسوزان بسیاری آه کشیدند و دلخور شدند که از رهبری برای کاری که می‌شد دولت و تولیدکننده‌ها بین خودشان حل کنند، هزینه شد. حال دیروز رهبری گلایه کردند که از این حمایت ایشان «سوءاستفاده» شد و «این‌جور نبایستی با حمایت‌ها برخورد بشود» و در مورد خودروسازان داخلی هم گلایه کردند که «اگر از این فضای حمایتی، هم استفاده برای ارتقای کیفیت نشود، هم سوءاستفاده بشود برای بالا بردن قیمت، این هم یک مشکل دیگر است...خیلی چیز بدی است.»
حمایت رهبر برای برخی‌ها ویترین کار است، همچون مغازه‌داری که در محل کسبش یک عکس امام وآقامی‌زندو بعد هرکاری دلش بخواهد انجام می‌دهد. شایدهم تقصیرما بوده که به عکس‌ها و ویترین‌ها زیادی اهمیت داده‌ایم و هر کس گفت «رهبر»، فکر کردیم آمده برای کشور و ملت و نظام جانفشانی کند!
کسی که بیشترین مخالفت‌ها را در فضای علنی با مواضع و سخنان رهبری داشت و همه دریافتند که تا رهبری حرفی می‌زند، او بلافاصله موضعی مخالف می‌گیرد، بعد که مخالفت‌ها با برجام بالا گرفت،همه جا گفت اجازه رهبری بوده است. رهبر گفتن از دهانشان نمی‌افتد،به شرط آنکه سودی داشته باشدو بعدهم، چون به عمل می‌رسد، آن کار دیگر می‌کنند!
ازسویی، آیاحمایت رهبر از یک صنعت بایدباعث شود باب «نظارت» را ببندیم؟ تولیدکننده موردحمایت رهبر که هیچ، نهادزیرمجموعه رهبری و بلکه حتی خود رهبری - طبق فرموده خود ایشان- مصون از نظارت نیست، پس چطور تا یک صنعتی حمایت کلی رهبری را می‌گیرد، چونان مجموعه‌ای معصوم از هر نظارتی، هر برخوردی و هر بازخواستی با آن تعامل می‌شود؟ و تا انتقادی می‌شود، حمایت رهبری چنان پتکی بر سر منتقد کوبیده می‌شود؟
حمایت رهبری باید مسئولیت‌آفرین باشد، نه مصون آفرین. اگرکسی رهبر برایش مهم باشد،وقتی نام ایشان روی کارش قرارگرفت، تلاش می‌کند بهترین باشد و بیشترین رضایت مشتری را کسب کندتا هم به حمایت رهبر خیانت نکند وهم به اعتبار ایشان لطمه نزند. اما کسی که حمایت ایشان را پله می‌کند تا منافع شخصی‌اش تأمین شود و نگران هیچ امر دیگری نیست، یعنی شایسته این حمایت نبوده است.
بین ولایتمدار‌ها و خرج‌کنندگان از ولایت تفاوت بسیار است. باید با شناخت آن‌ها که به کام خود، از کیسه رهبرخرج می‌کنند، راه سوءاستفاده را بست.
