جمعه، 10 فروردین 1403
جهاد و مقاومت
شناسه خبر: 1734
  • 0

جای خالی پدر

ثانیه ثانیه امنیت این روزهای ما مدیون قطره قطره خون شهدای مدافع حرم است

بالاگریوه - ثانیه ثانیه امن و امان این روزهای ما مدیون قطره قطره خون شهدای حرم است/ بابت هر نفس، باید شاکر خون مطهر «شهدای شام» باشیم اما مسأله اینجاست که شاکر هم باشیم، باز برای دختر ۳ ساله شهید مدافع حرم، پدر نمی‌شود!

بالاگریوه - دیروز ازخانه‌مان درمنطقه ۱۷ تهران داشتم می‌‌رفتم دفتر «وطن امروز» که در همان بزرگراه شهید سعیدی چشمم به پلاکاردی خورد که خبر از تشییع شهید مدافع حرم سیدمصطفی موسوی می‌داد با فقط ۲۰ سال سن. دقایقی بعد در جلوی مسجد پرخاطره ابوذر، چشمم به جمال ۲ شهید مدافع حرم دیگر روشن شد؛ شهیدان مسعود عسگری و احمد اعطایی که روز یکشنبه در قطعه ۲۶ بهشت زهرا سپرده شدند به افلاک. رفته بودم مراسم را.

مادر یکی از این ۲ شهید، ابتدا خودش درون قبر خوابید و آن هنگام که بیرون آمد، رو به آسمان، فریاد زد: «یا زینب! این قربانی را از من قبول کن». القصه! تا به سر کار برسم، باز هم قصه‌ها بود. در خیابان خوش جنوبی، همه جا پر بود از تصویر شهید مدافع حرم دیگری. جوان دیگری. ۲۰ ساله دیگری. جنوب شهری دیگری. بسیجی دیگری. بچه هیأتی دیگری. شهید محمدرضا دهقان. آنجا بود که با خود فکر کردم چه اکسیری دارد این جنوب شهر که این همه شهیدپرور است؟ و به یاد آوردم شهیدان مدافع حرم علی یزدانی و محمد حمیدی هم مال منطقه ۱۷ تهران بودند.

واقعا چه اکسیری دارد خاک جنوب شهر، خاک این مساجد کوچک و خاکی، که این همه شهیدپرور است؟ امین کریمی، حاج‌محمدحسین مرادی، عبدالله باقری و دیگر شهدای مدافع حرم را هم که نگاه می‌کنی، باز بچه همین جنوب شهر بودند و همین پایگاه‌های بسیج و همین خیابان‌های نه‌چندان عریض و طویل و همین کوچه‌های تنگ و همین خانه‌های قدیمی که هنوز زور مدرنیته، نه به تاقچه آن خانه‌ها رسیده، نه به باغچه جمع و جورشان. برای پرورش چند تا نسترن دلربا، یک باغچه دو در یک، در یک حیاط باصفای پایین‌شهری کفایت می‌کند؛

خیلی هم لازم نیست دودستی بچسبی به دنیا! وقتی گلوله لعین داعشی، گلوی بچه‌هیأتی‌ترین جوانان این دیار را دریده، خیلی هم لازم نیست توی ساکت در فتنه ۸۸ علیه ایشان نطق کنی و متلک بیندازی که امام حسین بچه‌هیأتی لات نمی‌خواهد! حقا که چه مظلوم است حزب‌الله. هر نیشی را که بگویی نوش جان کرده و هر طعنه‌ای را که بگویی نیز.

و ما هم راستش یک جمله یاد گرفته‌ایم و مدام می‌گوییم، می‌نویسیم، کامنت می‌گذاریم و نشر می‌دهیم که امنیت این روزهای ایران از صدقه سر سردار قاسم سلیمانی و نیروهایش در سپاه قدس است. و چنان هم بعد این جمله، احساس تسلای وجدان می‌کنیم کأنه با شهدای حرم یر به یر شده، وظیفه‌مان را در قبال خون ایشان به تمام و کمال انجام داده‌ایم! صدالبته بر منکرش لعنت! ثانیه ثانیه امن و امان این روزهای ما مدیون قطره قطره خون شهدای حرم است؛

چه می‌گویم که بابت هر نفس، باید شاکر خون مطهر «شهدای شام» باشیم اما مسأله اینجاست که شاکر هم باشیم، باز برای دختر ۳ ساله شهید مدافع حرم، پدر نمی‌شود! برای از اینجا به بعد یادداشت،

جا دارد معذرتی بخواهم از شما مخاطبان آشنا، با ذکر این مهم که تاکنون اغلب نوشته‌هایم درباره شهدا، ان‌شاءالله از دریچه آسمان بوده و عالم بالا. اما آنی باید نشست در همین زمین سرد و از تلخی‌های روزگار نوشت.

پس‌فردا دختر همین شهید مدافع حرم، سوار سرویس مدرسه شود، برمی‌داریم طعنه می‌زنیم! و اگر برود دانشگاه «طعنه سهمیه» می‌زنیم! و اگر چند ماه بعد، پسر ۹ ساله همین شهید مدافع حرم را با یک توپ چهل‌تکه ببینیم، برمی‌داریم می‌گوییم از «بنیاد شهید» گرفته! آری! غصه‌ها دارد این دل تنگم…

والله عروسک کوکی را پدر، قبل از شهادتش در راه دفاع از حریم حرم، خودش برای دختر خردسالش خریده بود! یعنی نمی‌خواهید بس کنید؟! و نمی‌خواهید تمام کنید این همه زخم زبان را؟! جمله قصار «امنیت این روزهای ما بدهکار خون شهدای مدافع حرم است» می‌خواهم ببینم آیا دو فردای دیگر و در روز عقد دختر شهید مدافع حرم، جای خالی پدر را برای او پر می‌کند؟! و از سویی همسران این شهدا… که ازدواج کنند، یک حرف است، ازدواج نکنند یک حرف دیگر!

«امنیت این روزهای ما بدهکار خون شهدای مدافع حرم است» که البته هست لکن در قبال این امنیت، حداقل وظیفه ما آن است که رنگ لوگوی روزنامه خود را با پرچم تروریست‌های قاتل این شهدا ست نکنیم و در اوج ناجوانمردی تیتر یک نزنیم «سرتیپ حسین همدانی در سوریه کشته شد»!

یعنی که این همه زخم نزنیم! این همه طعنه نزنیم! و هرگز خیال نکنیم با گفتن یک جمله «امنیت این روزهای ما بدهکار خون شهدای مدافع حرم است» بدهی خود را با خون این شهدا صاف کرده‌ایم! باز البته صد رحمت به گویندگان این جمله! بعضی‌ها که اساسا معتقدند امنیت این روزهای ایران، متأثر از برجام است! و آنچه سایه شوم جنگ را از سر این کشور دور کرده، برجام است!

این یکی دیگر اوج مردانگی و نهایت فتوت است که گرد یتیمی بر چهره دختر شهید مدافع حرم بنشیند؛ همان دختری که وقتی به دنیا آمد، یک هفته از شهادت پدرش می‌گذشت، آن‌وقت پز حفظ امنیت را حضرات بردارند بدهند!    منبع:وطن امروز

دسته بندی: جهاد و مقاومت
تبلیغ

نظرات

    • الف
    • 22 آذر 1394 08:59
    • 0
    جای سوال است چرا افرادی که از این شهر رفته اند ولی زمان انتخابات که می اید برای کاندید خاصی مردم را تحت فشار قرار می دهند ،
    این افراد دو راه بیشتر ندارد یا برای منافع خود دفاع میکنند یا به خیال خام  خود مردم را نادان حساب می کنند غافل از این که مردم انها را ........
    • الف
    • 21 آذر 1394 15:27
    • 0
    مردم عزیز بایدگول افرادی که خود را از نزدیگان کاندیداها معرفی می کنند نخورند و خودشان کاندیدای مورد نظر خود را انتخاب کنند چون بعضی از کاندیداها افرادی را بسیج کرده اند برای جمع اوری رای که اگر خدای نکرده کاندیدای مورد نظر انها انتخاب شود انها میگویند ما رای جمع کرده ایم ،امروز دیگرهمه مردم اگاه هستند و میدانند که افرادی که کاندیدا میشوند هدف انها خدمت است یا قدرت
    • مسلمان
    • 21 آذر 1394 11:09
    • 0
    کسانی که به هرقیمتی قصد دارند به صندلی سبز برسند مطلب بالا را بخوانند شاید ......

نظر شما

  • نظرات ارسال شده شما، پس از بررسی و تأیید در وب سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
نام شما : *
ایمیل شما :*
نظر شما :*
کد امنیتی : *
عکس خوانده نمی‌شود
برای کد جدید روی آن کلیک کنید