زندگينامه شهيدحسين شهسواري(چولهول)

 تهيه كننده: نورالدين احمدي

بالاگريوه_شهيدحسين شهسواري درسال1342در روستاي چولهول وسطي از توابع بخش معمولان شهرستان پلدخترلرستان ديده به جهان گشود و با زحمت فراوان پدر و مادر بزرگ شد تا به سن7سالگي رسيدحسين از همين سنين علاقه زيادي به خواندن و نوشتن داشت بطوري كه هرنوشته اي راكه روي كتاب يالوحه اي مي ديدباخودمي خواندياازكسي كه مي دانست سوال مي كردچون به مدرسه دسترسي نداشتيم اين عزيز ما آنچنان به يادگيري علم عشق مي ورزيد او درسن ده سالگي  ديگر توانست هر كتابي را بخواند و هرچيزي را بنويسد با پيروزي انقلاب شكوهمنداسلامي در 22 بهمن  57و سرنگوني  رژيم طاغوت ايشان براي اعلاميه هاي و پلاكارتهاي حضرت امام و انقلاب  هر روز به شهرمي آمد و هر بار پلاكارتهاي  زيادي ازامام  با خود به روستامي آورد و در بين  مردم پخش  مي كرد.

ايشان درانقلاب نقشي مهم هرچندكوچك هم باشدداشته وبااينكه روستائيان ازاينكه به شهرستان  دسترسي نداشتندوكمترازاحوال باخبربودندولي اوتاجائي كه مي توانست پيش مردم  مي نشست وبا آنان دررابطه باانقلاب امام امت  صبحتها مي كردو تنها چيزي  كه هميشه در نظرش بودوبه آن اهميت مي دادنمازاول وقت بوداو هيچ  موقع  نگذاشت  وقت نمازش بگذردتا اذان  گفته  شدبراي  نمازآماده  مي شد روزها ي جمعه  كه مي رسيدچون  منزلمان درروستابود براي شركت  درنمازجمعه  به شهرمي رفت. اوچندين باربراي عضويت درسپاه و اعزام به جبهه به واحدپذيرش سپاه مراجعه كرده بودبرادران  پذيرش  سپاه   به اوگفته  بودندكه هنوزبه سن  مسو ليت  نرسيده اي بروتاسال آينده هر طور شده بودپرونده سربازي را درسپاه پاسداران  پلدخترتشكيل داد بودودر تاريخ 66/7/27 از طريق  سپاه به جبهه اعزام مي شود بعدازمدتي  نامه اي  ازاو بدست ما رسيدكه نوشته  بودكه مادرپادگان  مالك  الشتردورودآموزش مي بينيم .بعدازيك ماه پدرم به اتفاق  يكي ازبرادرانم به ديداراورفتند.بعد ازاتمام دوره آموزشي به بوكان اعزام ودرآنجادرگروهان ضربت گردان  شهيد دستغيب به ادامه خدمت مي پردازد.

حسين به نام گردان ضربت دلبستگي و علاقه عجيبي نشان مي داد.البته چند نفر از برادران  روستايمان  كه قبلاً اعزام  شده بودند در اين گردان خدمت مي كردند.حدود 2 ماه  در آن گردان  مشسغول  خدمت  و مبارزه با منافقين  و كومله بود در اين مدت چندين نامه از او بدستمان رسيد.

او هميشه درنامه هايش به ما روحيه مي داد و ذكرمي كرد كه  جايمان  خيلي  خوب است و هيچ ناراحت نباشيد به فكر نماز و دعا باشيد و امام را هرگز فراموش نكنيد.با اينكه هر روز با كومله و دموكرات درگيري داشتند و به قول همرزمانش ايشان خيلي زرنگ  و فعال بود گفت جايمان مثل خانه خودمان است او هميشه 2روز به مرخصي اش مانده از اينجاحركت مي كرد و يك روز از مرخصي اش را به گردان مي برد.

هرچه درباره منطقه ازاو مي پرسيديم جوابي نمي دادغيرازاينكه گفت جايمان مثل خانه خودمان مي باشدبعد از3ماه يك بارساعت12حدود12كيلومترجاده خاكي ازافرينه تاچولهول رابا پاي پياده طي كرده بودونزديكي هاي صبح به منزل خودمان درروستارسيد.وقتي ازاو درباره كم بودن روزهاي مرخصي اش سوال مي كرديم مي گفت :مابايدسعي كنيم  بيشتردرمنطقه  بمانيم چون  آنجاواجب تر است همينكه مرخص ده روزه او تمام شد با همه خانواده و آشنايان و خويشان  خداحافظي كرد و رفت حدود20 روزدرمنطقه بودكه به گفته بچه هاي همرزمش اعلام مي كنند كه تعداد زيادی از منافقين  كوردل وارد منطقه  شده اند همان لحظه اول كه فرمانده گردان اعلام آماده باش مي كندحسین به همراه 9 نفرازهمرزمانش دست خود را بالا مي بردو بعد از تجهيزات كامل وارد محور عملياتي ميشوند.

حسين دراين مآموريت تيربارچي بوده .آنهاپس از ساعتها درگيري بادشمن ورشادتهای زياد دهها تن از دشمنان دين خدا رابه هلاكت مي رسانندتا اينكه با گلوله مستقيم دشمن به فيض عظيم شهادت كه آرزوي ديرينه او بود مي رسد.

وقتي ازخبرشهادت حسين بااطلاع شديم پدرومادرپيرمان گفتندحسين امانتي بودكه خدا اورابه ماسپرده بودواكنون او به سعادت رسيده واو هم مانندسايرجوانان  عزيزكشورمان جان  خود را در راه كلمه  الله و اسلام عزيز اهدا كرده است خداياحسين شهيد ما را با شهداي كربلا محشور بفرما خداياخداياتا انقلاب  مهدي  خميني رانگهدار