ظریف و توهم تایید صلاحیت برای انتخابات ۱۴۰۰

قهر و استعفاهای متعدد،اتهام ‌پولشویی به نظام و تحمیل خسارت محض برجام به کشور وغل و زنجیر برصنعت هسته ای کشور وحتی قلم های دانشمندان جوان می تواند ازدلایل عدم احراز صلاحیت این شاه کلید دولت روحانی باشد

بالاگریوه؛ جواد ظریف خود را برای ریاست جمهوری آماده می‌کند. غافل از اینکه او با پرونده تحمیل برجام، ارتباطات سیاسی با بیگانگان، اتهامات واهی زدن به جمهوری اسلامی، سابقه چندین بار قهر و استعفاو...اساسا شرایط اولیه برای نامزدی در این پست خطیر راندارد.حتی کسانی چون دکتر متکی که همچون وی سابقه وزارت خارجه راداشته وکارنامه سیاه دیپلماسی سازش نیز نداشته‌اند، قبلا نتوانسته تایید مراجع قانونی کشور را برای حضور در انتخابات کسب کنند.

جریان اصلاحات وکارگزاران روزهای سختی را پشت سرمی‌گذارند.هشت سال قدرت داشتن روحانی وجهانگیری، پیروزی لیست امیددرمجلس شورای اسلامی وتصاحب شورای شهرودرنهایت ناکارآمدی‌ها و فسادهای فراوان آنها اما باعث نشده تا خود را برای انتخابات ۱۴۰۰ آماده نکنند.

دو گزینه‌ی علی لاریجانی ومحمدجواد ظریف تاکنون بیشترین اقبال را در این دو جریان سیاسی همسو به یکدیگر داشته‌اند. علی لاریجانی کاندیدای محبوب کارگزارانی‌ها و شخص حسن روحانی است، اما برخی افراد درجریان اصلاحات او را فاقد سابقه اصلاح طلبی می‌دانند و برای همسویی با وی مردد هستند.

گزینه دیگر اما جواد ظریف است. وی با اینکه درمصاحبه‌های متعدد سعی داشته تا وانمود کندکه وارد گود انتخاباتی نمی‌شود اما در آخرین مصاحبه‌ی خود دلیل این پنهان‌کاری را گفته است.

او در آخرین مصاحبه ازسلسله مصاحبه‌های خود با رسانه‌های وابسته یانزدیک به دولت به روزنامه اطلاعات گفته است: « اینکه بارها اعلام کردم حاضر نیستم و آمادگی ندارم حضور یابم به این خاطر است که اجازه دهندکار خودم را انجام دهم!» این برداشت از صحبت‌های ظریف شاید دور از واقعیت نباشد که او برای حساس نشدن جامعه به تلاش‌های احتمالی وی برای مذاکره با دولت جدید آمریکا هدف خود برای حضور در رقابت ۱۴۰۰ را منکر شده است.

ظریف همچنین در ادامه مدعی شده که عده‌ای می‌خواهند مانع حضور او در انتخابات شوند: «احساس می‌کنم انتخابات سال ۱۴۰۰ برای برخی دوستان آنقدر مهم است و انتخابات آمریکا آنقدر معادلاتشان را برای سال ۱۴۰۰ به هم ریخته است که می‌خواهند مانع شوند.»

ظریف درحالی آرزوی صندلی اصلی پاستور را در ذهن دارد که کار برای وی با چالش‌های فراوانی رو به روست. ظریف پس از شکست برجام و رسوایی در سیاست خارجی اعتماد عمومی را از دست داده است.

وی البته مشکل دیگری هم دارد. شواهد نشان می‌دهدنه تنها وی صلاحیت و شرایط لازم برای نامزدی ریاست جمهوری را نداردو اساسا نمی‌توان او را رجل سیاسی و مذهبی خواند که دلایل محکمی ازعدم التزام وی به نظام و ولایت فقیه و ارتباطات مشکوک بابیگانگان و عملکردش به رد صلاحیت او منجرخواهد شد.

ظریف شاه کلید دولت روحانی برای برون رفت ازمشکلات کشور بود. این کلیدنه تنها هیچ قفلی راباز نکرد بلکه ماحصل آن غل و زنجیرهایی شده که برصنعت هسته ای وحتی برقلم های دانشمندان جوان کشور در این حوزه خورده شد.ناکامی و روسیاهی ناشی ازبرجام کار ظریف را به بن بست کشاند. هرچه او امتیاز میدادو عقب نشینی میکرددشمن وقیح‌تر میشد. تا اینکه ظریف خود را در انتهای این راه بن بست دید و دست به انتحار سیاسی زد تا دادگاه افکار عمومی و نمایندگان مجلس او را بازخواست نکنند.

جوادظریف همان شخصی است که در رژیم پهلوی از روی «ترس» ایران را با همکاری دوست پدرش که اتفاقا ساواکی هم بوده ترک کردو به آمریکا رفت. وی در کتاب خاطرات خود(آقای سفیر) میگوید: « کلاس دوم نظری را که تمام کردم و بعد از آن به مدت سه ماه در مدرسه خوارزمی ثبت نام کردم. سرانجام با کمک یکی از دوستان پدرم که به ظاهر انسان متدینی بود، اما بعد مشخص شد با ساواک همکاری دارد، به آمریکا رفتم. در آن مقطع من هنوز به سن هفده سالگی نرسیده بودم و قبل از گرفتن دیپلم به امریکا سفر کردم. علی‌القاعده با توجه به وضعیت تحصیلی که داشتم به راحتی در دانشگاه قبول می‌شدم. سفر من بیشتر به دلیل ترس از دستگیری و گرفتار شدن در ایران بود و راه نجاتی برایم به حساب می‌آمد.»  رجانیوز